Υπάρχουν σελίδες της σύγχρονης ιστορίας που καίνε..Υπάρχουν γεγονότα που δεν γίνονται λαικό ανάγνωσμα ούτε εικονογραφούνται σε περιοδικά ποικίλης ύλης..Υπάρχουν ταξικές συγκρούσεις όπου ήρωες είναι οι ίδιες οι λαικές μάζες και όχι «μυθικά» πρόσωπα.Δεν είναι η επετειομανία της εποχής που μας αναγκάζει να σκύψουμε πάλι πάνω απλο τους αγώνες του χτές.Είναι η θέληση μας να συνεχίσουμε τον αγώνα για τη νικηφόρα επανασταση που δεν θα χαθεί μέσα από νέες Βάρκιζες:γιαυτό είναι απαραίτητη η μάχη της μνήμης ενάντια στη λήθη γι’αυτό είναι απαραίτητη η επανασύνδεση μας με τα κορυφαία γεγονότα του ελληνικου επαναστατικού κινήματος.Εξήνταεφτά χρόνια μετά τα Δεκεμβριανά το ’44 και Τρία χρόνια μετά την εξέγερση του Δεκεμβρη τα αίτια που τους προκάλεσαν παραμένουν ακόμα υπαρκτά. Το Δεκέμβρη του ’44 τέθηκε το πρόβλημα που βάζει κάθε επανάσταση: Ποιος κυβερνάει ποιον; Σ’ αυτό το ερώτημα οι Έλληνες αγωνιστές απάντησαν με το αίμα τους. Το συλλαλητήριο στις 3 του Δεκέμβρη γίνεται στο σύνταγμα και πνίγεται στο αίμα. Εικοσιοχτώ νεκροί και δεκάδες τραυματίες. Η Αθήνα για πρώτη φορά στην ιστορία της βομβαρδίζεται από αγγλικά αεροπλάνα και το μπλοκ ταγματασφαλητών και άγγλων οργιάζει. Ο Τσόρτσιλ με τηλεγράφημα του στον στρατηγό Σκόμπι τον διατάζει: «Είσθε υπεύθυνος δια την τήρησιν της τάξεως εις τας Αθήνας και δια την καταστροφήν όλων των ομάδων ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Μη διστάσετε να ενεργήσετε ως να ευρίσκεσθε εις μίαν μόλις καταληφθείσα υπό του στρατού πόλιν, όπου έχει εκραγεί επαναστατικόν κίνημα. Πρέπει να κρατήσουμε τας Αθήνας και να επιβληθώμεν. Εάν τούτο το επιτύχετε χωρίς αιματοχυσίαν, θα είναι διά σας, αλλά και με αιματοχυσίαν θα είναι επίσης κατόρθωμα εάν αυτή είναι απαραίτητος». Έτσι άρχισε ο Μεγάλος Δεκέμβρης. Η ανθρώπινη αντίσταση ενάντια στη μηχανοκίνητη βία. Έτσι άρχισαν 33 ημέρες ηρωικής πάλης, που όμοιες τους μόνο σ’ ελάχιστες περιπτώσεις στην ιστορία του παγκόσμιου εργατικού κινήματος μπορούμε να βρούμε.Οι ηρωικοί προλετάριοι, υπακούοντας στο υγιές ταξικό τους ένστικτο, ρίχτηκαν με μανία ενάντια στην πλουτοκρατία και τους συμμάχους Εγγλέζους ιμπεριαλιστές.Ο ελληνικός λαός ζητούσε την αποτίναξη από τον ξένο αλλά και εγχώριο ζυγό και έβαζαν πτωτάγματα όπως λαοκρατία.Ο Δεκέμρης του ’08 δεν είχε τα ίδια πολιτικά χαρακτηριστικά αλλά για ακόμα μια φορά φάνηκε πως ο ελληνικός λαός ξεσηκώνεται.Ηδιεθνής απήχηση του Δεκέμβρη δεν ήταν καθόλου τυχαία αλλά στάθηκε γεγονός που επηρέασε παγκόσμια τους λαούς και υπήρξε πυροδότης λαικών εξεγέρσεων και κινημάτων που δεν έχουν τέλος. Η εξέγερση έφερε στο προσκήνιο ένα αντιφατικό ρεύμα αμφισβήτησης με ποιοτικά ριζοσπαστικά κοινωνικά και πολιτικά χαρακτηριστικά κάτι το οποίο εκφράστηκε με την αντίθεση στην κυβερνητική πολιτική την εναντίωση σε εμπορευματικούς θεσμούς(τράπεζες),σε καταναλωτικά πρότυπα,την αντίθεση στον αυταρχισμό της κρατικής καταστολής και συνολικά στον κυρίαρχο τρόπο ζωής. Το 2008 η Ελλάδα ζούσε τα προμηνύματα της θύελλας που επρόκειτο να ξεσπάσει με τη ραγδαία όξυνση της κρίσης χρέους, ένα χρόνο μετά.Η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ήταν μόνο η αφορμή,τα αίτια ήταν βαθύτερα και οφείλονται στην ασκούμενη πολιτική του κεφαλαίου τόσων χρόνων και συνολικά στην ασφυκτική κατάσταση που το ίδιο έχει διαμορφώσει.Η εργατική περιπλάνηση,η λιτότητα,η ακρίβεια,η αβεβαιότητα για το αύριο και η βεβαιότητα ταυτόχρονα ότι η νέα γενιά θα είναι η πρώτη που θα ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη είναι χαρακτηριστικά της κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος που στάθηκαν και στέκονται βάρος στις πλάτες των εργαζομένων μα που επαγρυπνούν τις συνειδήσεις και γεννούν εξεγέρσεις.Τέτοιες εξεγέρσεις έχουν αρχίσει να ξυπνάνε στο σήμερα σε ολόκληρο τον κόσμο μετά από χρόνια νηνεμίας φανερώνοντας πως το υπάρχον σύστημα έχει σαπίσει και είναι όχι μόνο αναγκαίο αλλά και εφικτό να ανατραπεί.Οι εξεγέρσεις στην Αίγυπτο,την Αργεντινή,την Αγγλία,οι κινητοποιήσεις στην Γαλλία, στην Ισπανία,στις ΗΠΑ, αλλά και το κύμα των απεργιών στην Ελλάδα που έχουν καταλύσει τομείς του εγχώριου κεφαλαίου, όπως η ανυποχώρητη απεργία των χαλυβουργών εδώ και ένα μήνα,οι απεργιακές κινητοποιήσεις σε πάμπολλες μεγαλοβιομηχανίες και οι καταλήψεις πολλων Δεκο δείχουν πως η υπάρχουσα εποχή,μια εποχή που η κρίση,οδηγεί ολόκληρους λαούς στην πείνα ενώ μεγαλώνει η ψαλίδα ανάμεσα στο κεφάλαιο και τους εργαζομένους έχει μπολιαστεί με το όραμα της ανατροπής και της αντικαπιταλστικής επανάστασης.Ο εργαζόμενος λαός έχει συνειδητοποιήσει πως δεν έχει κανένα κοινό συμφέρον με την αστική τάξη και δεν διστάζει να το φωνάξει.Ήρθε η στιγμή που τελικά αυτά τα ορμητικά ποτάμια των περασμένων Δεκέμβρηδων πρέπει να γίνουν ανεξέλεγκτα και να πάρουν κατεύθυνση τέτοια που θα καταπνίξουν το βάρβαρο αυτό πολιτικό σύστημα.
“Εμείς που φτιάξαμε τον κόσμο αυτό,πάνω του θα ταξιδέψουμε”Μπέρτολτ Μπρέχτ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου